"Vermaatschappelijking van de zorg is de verschuiving van de zorg waarbij ernaar gestreefd wordt om mensen met beperkingen, chronisch zieken, kwetsbare ouderen, jongeren met gedrags- en emotionele problemen, mensen in armoede een eigen plek in de samenleving te laten innemen, hen daarbij waar nodig te ondersteunen en de zorg zo veel mogelijk geïntegreerd in de samenleving te laten verlopen." Zo lezen we op de website van de Vlaamse overheid. Als we het over de integratie van zorg in de samenleving hebben, komen we logischerwijs uit bij het concept van buurtzorg: lokaal georiënteerd, kleinschalig, met zoveel mogelijk sociale interactie. Maar is dit soort zorgverlening überhaupt wel mogelijk in een regio als Vlaanderen? Botsen sociale behoeften en welzijnsbehoeften daar niet op beperkingen die rechtstreeks met onze ruimtelijke ordening te maken hebben?
Voorbije zomer ging een aantal onderzoekers en experten uit het veld op uitnodiging van het magazine Ruimte met elkaar aan tafel om dit soort delicate vragen aan te kaarten. Het leverde een boeiend artikel op, dat u hier kunt lezen.
Ruimte is het blad van de Vlaamse Vereniging voor Ruimte en Planning (VRP). Het tijdschrift besteedt aandacht aan theorie en beleid, maar vooral aan goede praktijkvoorbeelden in binnen- en buitenland. Ruimte heeft ook oog voor de ruimtelijke aspecten van aanverwante sectoren (economie, mobiliteit, vastgoed, recht, architectuur, toerisme, natuur, landbouw, publiek domein, landschapsarchitectuur, woonbeleid ...). Het tijdschrift verschijnt driemaandelijks.
